Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Φόβος

Ένας φτωχός άνθρωπος, κάποιος που δεν έχει απολύτως τίποτα δεν φοβάται να χάσει και τα λιγοστά που κατέχει στην ιδιοκτησία του. «Τι είχαμε, τι χάσαμε». Ζει την ζωή του βασιζόμενος σε αυτό το μοτίβο. Όταν θέλεις τα πολλά, χάνεις και τα λίγα οπότε σεβάσου αυτά που ήδη έχεις και στάματα να γυρεύεις τα περισσότερα.

 Ένας πλούσιος εν αντίθεση, αποκτά νέα πράγματα συνεχώς. Κάθε στιγμή της ζωής του παλεύει για κάτι καινούριο. Για κάτι νέο. Για κάτι παραπάνω. Παλεύει… Σχήμα λόγου.
Περνώντας σε συναισθηματικό επίπεδο, τα πράγματα δεν αλλάζουν και τόσο πολύ. Ας το πάρουμε στο σημείο της εφηβείας. Φανταστείτε ένα αγόρι η ένα κορίτσι με πολλούς ερωτικούς συντρόφους. Όταν κάποιος από αυτούς αποφασίσει να τους αφήσει, δεν αλλάζουν και πολλά στη ζωή  τους.

«Ένας λιγότερος σιγά.»

 Για σκεφτείτε όμως τι γίνεται όταν το « ένα ίσον κανένα» περάσει σε φυσιολογικό επίπεδο. Με το που σου χτυπήσει ο έρωτας την πόρτα και το φτερωτό αγγελάκι σε χτυπήσει κατά-κέφαλα με τα βέλη του, αδυνατείς να καταλάβεις τι σου συμβαίνει. Ξάφνου τα πάντα περιφέρονται γύρω από τον/την αγαπημένο/η σου. Φοβάσαι να τον χάσεις. Φοβάσαι να μένεις μακριά του. Φοβάσαι για την υγεία του – ψυχολογική και σωματική.

“ How dangerous, she thought, to finally have something worth losing.”
Όταν λοιπόν βρίσκεις κάτι το οποίο αν το χάσεις, θα σου στοιχήσει, οι φόβοι σου περνούν σε ένα τελείως διαφορετικό επίπεδο. Η παράνοια σου κτυπάει κόκκινο και κάθε στιγμή της ημέρας τα κύτταρα σου βρίσκονται σε εγρήγορση. Μήπως και κάτι συμβεί. Μήπως και κάτι γίνει.
Πόσο μα πόσο επικίνδυνο…

Και όντως, πόσο επικίνδυνο το να έχεις κάτι το οποίο αν το χάσεις, να σου στοιχήσει. Κάποιες φορές, να σου στοιχίζει ένα κομμάτι της ψυχής σου. Του εαυτού σου. Να σε αφήνει μισό η ακόμα και άδειο.



A muse

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου